O mężach zaufania w przemyśle II RP – spotkanie autorskie z prof. Edytą Majcher-Ociesą

W imieniu dyrekcji Biblioteki Uniwersyteckiej oraz Instytutu Historii UJK zapraszamy na spotkanie promujące najnowszą książkę dr hab. prof. UJK Edyty Majcher-Ociesy. Praca pt. „Stali pełnomocnicy (mężowie zaufania) w przemyśle II Rzeczypospolitej na przykładzie województwa kieleckiego (1927–1939)” została wydana przez Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach.

Spotkanie odbędzie się 7 listopada 2024 r.  (czwartek) o godz. 16:00 w Sali Konferencyjnej Biblioteki Uniwersyteckiej przy ul. Uniwersyteckiej 19. Moderatorem spotkania będzie Dziekan Wydziału Humanistycznego dr hab. prof. UJK Jerzy Gapys, zaś słowo wstępne wygłosi mjr rez. dr Tadeusz Banaszek. Wstęp wolny – zapraszamy!

Publikację można nabyć na stronie Wydawnictwa UJK - https://kupksiazke.ujk.edu.pl/historia/1015-stali-pelnomocnicy-mezowie-zaufania-w-przemysle-ii-rzeczypospolitej-na-przykladzie-wojewodztwa-kieleckiego-1927-1939.html

O książce:

Stali pełnomocnicy (mężowie zaufania) to osoby pracujące w przemyśle i zajmujące w przedsiębiorstwach ważne stanowiska (właściciele zakładów przemysłowych, członkowie rad nadzorczych, dyrektorzy, kierownicy kluczowych działów). Powołano ich na terenie całego kraju w wytypowanych zakładach. Ich kandydatury zostały zaproponowane przez zakłady, w których pracowali, zweryfikowane przez miejscową Policję Państwową i zaaprobowane przez odpowiedni urząd wojewódzki. Powołani zostali po raz pierwszy w 1930 r., a ich działalność przerwał wybuch II wojny światowej. Mężowie zaufania wykonywali nieodpłatnie prace zlecone przez urzędników wydziałów przemysłowych i bezpieczeństwa publicznego działających przy urzędach wojewódzkich. Obowiązywała ich ścisła tajemnica. Do zadań mężów zaufania zaliczymy: zbieranie informacji na temat funkcjonowania zakładów przemysłowych oraz ustalenie ich możliwości produkcyjnych i potrzeb na wypadek wojny (wypełnianie coroczne metryk zakładów i określanie zmian, jakie zaszły w nich w ciągu ostatniego roku), zbieranie dodatkowych informacji na temat pracowników zatrudnionych w przemyśle, wskazanie pracowników ważnych dla funkcjonowania zakładów, którzy mieli być zwolnieni z czynnej służby wojskowej w razie mobilizacji (reklamacja), informowanie o wypadkach mających miejsce w zakładach i sytuacjach nietypowych oraz inne drobne prace w zależności od potrzeb (np. zwrócenie pracownikom uwagi, aby nie wykonywali zdjęć i szkiców zakładu, czy sprawdzenie aktualności książeczek wojskowych). Pomysł powołania mężów zaufania w przemyśle powstał w środowisku, które objęło władzę w II Rzeczypospolitej po 1926 r.